Even ademhalen, even pas op de plaats. Door Koningsdag en een aantal overuren kan ik even vrij nemen van werk. Heerlijk om gewoon lekker een aantal dagen aan te kunnen rommelen en allerlei "vissige" plannetjes uit te kunnen voeren. Om het thuisfront zo min als mogelijk te belasten worden deze vissige activiteiten in de avond- of ochtenduren gepland. een polder dicht in de buurt heeft momenteel even mijn volledige aandacht, het is lekker dichtbij waardoor een rondje voorvoeren me maar drie kwartier kost. De weteringen zijn nu nog mooi schoon, over een week of wat zullen grote delen behoorlijk begroeit raken wat het penvissen bemoeilijkt. Ik merk dat ik zo langzamerhand zonder hier al teveel aandacht aan te besteden een logische verdeling heb gekregen in welke polders wanneer bezoeken. Zo kan ik lekker afwisselen en heb ik voor een volgend seizoen altijd weer iets nieuws om naar uit te kijken. Laat in de middag rij ik met mijn zoontje langs het kanaal in de richting van deze polder. Een mooie tocht voor hem en mij, hier is altijd wind, hier is altijd wat te zien. We volgen het kanaal een aantal kilometer en slaan dan rechtsaf, de dijk af en daar is het poldertje. Na de vangst van twee schubkarpertjes een ruime week geleden ben ik hier één keer terug geweest. Ik ving toen heel veel witvis: ruisvoorns, blankvoorns en een paar beste brasems. Het was zo druk met de witvis dat de karper geen kans kreeg bedacht ik me achteraf. Om dat nu te voorkomen heb ik een blik kikkererwten door de maïs gemengd. Voeren doen we samen, mijn zoontje trekt al precies de juiste blik bij het strooien. Ik pak vier stekken die al vaker succes opleverden en voeg twee nieuwe toe. Bij de nieuwe stekken zie ik twee mooie karpers in de kant rommelen, benieuwd of die vanavond op het voer liggen! Tegen half acht ben ik terug, de hengel is al opgetuigd dus ik kan direct beginnen. Ik vis met een iets zwaardere pen dan ik zou willen maar dit is het beste exemplaar wat ik kan vinden tot nu toe waar vrij eenvoudig de antenne voor een breekstaafje verwisseld kan worden. Drie loodhagels van 0,3 gram zorgen voor een juiste uitloding, normaal heb ik slechts één van deze ‘joekels’ nodig om mijn pennetje goed staande te krijgen. Op de kleine haak wordt een kikkererwt geprikt, daarna een stukje smac om het af te maken. De wind staat nog lekker op de eerste stek, Ik kijk om me heen, drink een bak koffie en geniet. Er gebeurt wel weinig, vorige keer ving ik hier dus een enorme bak voorn, de kikkererwt pakken ze dus niet. Wel is de smac van de haak gesnoept als ik inhaal om te verkassen, de voorns liggen er dus wel weer. De twee stekken op het nieuwe stuk zijn aan de beurt. Op de eerste liggen verdacht veel kleine belletjes in de buurt; is er al karper op de stek geweest? Zou zomaar kunnen maar nu ligt er niets. Net voordat ik weg wil gaan springt er een meter of vijftig verderop langs de schoeiing een karper uit het water. Misschien komt die deze kant wel op maar dat duurt nog zo lang dat ik eerst naar de volgende stek ga. Ook daar is het stil, ik lig net voor een buis in een kuiltje, een paar harde tikken doen witvis vermoeden. Ik fiets naar de volgende stek maar kom onderweg langs de plek waar de belletjes lagen. Ik rem wat en zie direct dat er nieuwe bellen bij zijn gekomen. Fiets neerzetten en dichterbij sluipen maar. Ik zet de pen rustig neer en het duurt niet lang voordat ik een oertrage opsteker krijg. Daarna niets meer. De wind luwt wat en het water wordt stil. Ik zit met ingehouden adem de pen in de gaten te houden, de onbeschrijfelijke spanning is terug, de handen zweven boven het kurk. Weer zo’n trage opsteker maar nu volgt de wegloper. Ik sla aan en een karper scheert weg van de stek, pakt een paar meter draad maar komt daarna vrij eenvoudig in het net. Een mooi spiegeltje, hoge rug, donker op de flanken. Terwijl ik met de vis poseer worden er flarden muziek op de wind meegevoerd. Een bandje immiteert het nummer "Tonight’s gonna be a good night" van de Black Eyed Peas. Ik glimlach want het lijkt inderdaad een mooie avond te worden! Ik strooi dunnetjes wat voer bij en verplaats me naar de volgende stek; de duiker. Duikers zijn altijd goed. Ook deze heeft me al meerdere mooie vissen opgeleverd. Als ik net zit zie ik een karper rechts van me kort voor de kant rollen, daarna een stoot bellen. Ik haal in om het aas in het bellenplakaat te laten zakken. De pen staat vast op de lijn? Er is een knoopje in gesprongen wat ook heeft gezorgd voor een kneusje op de lijn; ik vervang wat draad, de bellenblazer is verdwenen. Ik leg maar weer in op de stek. Bijna direct een paar drukkertjes en uiteindelijk een schitterende trage aanbeet waarna ik vastsla op de tweede karper van de avond. Weer een spiegel, zelfde formaat wat doet denken aan visjes van een uitzetting. Het gaat erg makkelijk zo allemaal.
Na de tweede vis vervang ik de antenne voor een breekstaafje. De wind ruimt wat naar het zuiden en zakt nog verder weg. De activiteit lijkt hiermee ook weg te vallen. Waren er eerst nog overal kringen van actieve vis, nu is het water spiegelglad. Ik maak een tweede ronde langs de stekken maar zoals ik eigenlijk al een beetje had verwacht volgen er geen nieuwe aanbeten meer. Tegen twaalven ben ik thuis. Op mijn mobiel meerdere berichtjes waar ik uithang en of ik nog een biertje kom drinken het is immers koninginnenacht. Ik laat weten niet te komen omdat ik zo mijn eigen nachtelijke avonturen heb gehad. Wel drink ik zelf nog een glaasje cognac en bedenk me dat ik weer in een goede ‘flow’ zit. Komende dagen hiervan maar profiteren want ‘flow’ komt en gaat.
0 Comments
|
Ik ben......Andries Hoekstra. Trotse vader van twee kinderen en getrouwd met een fan-tastische vrouw. Vanaf mijn 16e vis ik gericht op karper, ondertussen alweer 26 jaar. Vissen gebeurt tussen het familieleven door en daarom vaak 's ochtends vroeg, 's avonds laat of 's nachts. Andere blog's:Categorieën
All
Archieven
April 2024
Contact: [email protected]
|