Als ik gisteren de wijk inrij na weer een verloren voetbalwedstrijd zijn er een aantal kinderen enthousiast bezig met vissen in een vijver. Vorige week is er een snoek gevangen door een vader en het visenthousiasme van de aangrenzende straat kent voor even geen grenzen. Kan me dat goed voorstellen want met de weinige wind en de lekkere herfstzon is het fijn om buiten te zijn. Vorige week was er eindelijk een omslag van die koude oostenwind naar zuid- west. Ik had er de smoor in want wist dat ik geen ruimte zou hebben om te gaan vissen. Op zondag is het weer van dat mooie weer, er vormt zich een plannetje in mijn hoofd dat uitvoerbaar lijkt te zijn en als ik dit bij de familie check klopt dat. Laat in de middag zet ik twee kinderen in een zitje. Mijn zoon heeft de belangrijke taak om het voer vast te houden. Hij weet wat er gaat komen en omklemt het tupperwarebakje stevig. Niet veel later rijden we langs het kanaal richting de polder. Er is wat wind maar vooral zon. Onderweg rij ik langs de voor mij bekende polders. Eerst is er een blik op een polder aan de andere kant van het kanaal, niet veel later aan de andere zijde de hoofdwatergang van een andere polder die hier via een gemaal in het kanaal uitkomt. Verderop wordt de grens met een nieuwe polder gemarkeerd door een veel door mij beviste wetering. Kort daarna sla ik zelf rechts af, de dijk af om de polder die ik nu wil bevissen in te rijden. Dit tochtje doet me vaak beseffen hoeveel mooi water ik direct onder handbereik heb. Soms vergeet ik dit weleens en heb ik het gevoel echt wel een uur of zes nodig te hebben om inclusief reistijd een beetje te kunnen vissen. Deze stekken echter zijn zo dichtbij dat voorvoeren zo gebeurt is en ik in de avond in een paar uurtjes zomaar succes kan hebben. Ik maak vier voerplekken in de polder. Drie op plekken die in het verleden al eens vis hebben opgeleverd, eentje op een plek waar ik niet eerder viste. Ik had nog wat andere stekken in mijn hoofd maar stevige kroosdammen maken het onmogelijk die plekken aan te voeren. Tussendoor stoppen we om koeien te aaien, zien we een buizerd op een paaltje zitten op een meter of tien afstand en komen we meerdere reigers tegen op kikkerjacht. Als ik tegen de schemering alleen terugrijd is er in de wijk een oploopje bij het water. Een enthousiaste vrouw roept dat ik beter hier kan blijven om te vissen, haar man heeft een grote snoek gevangen. Ik glimlach maar trap wijselijk door, de oploop alleen al is van een aard dat ik er niets voor voel dergelijk water te bevissen. Het kanaal is helemaal vlak. Drijfvuil dat ik eerder al zag liggen is nauwelijks verplaatst. De zon zakt rechts van me weg en zorgt voor een zacht roze licht boven de weilanden. In de verte hoor ik het treintje dat de polder doorkruist langshobbelen. Allemaal vertrouwde geluiden en beelden die me extra doen beseffen dat ik op weg ben naar een lekker avondje penvissen. Niet veel later sluip ik naar de eerste stek toe. Het uiteinde van een wetering met een buis onder het weggetje door naar een plasje. Ik weet niet of de karpers door de buis zwemmen maar het uiteinde bezoeken ze op de rustige tijden graag. Nu is het nog stil, twee meerkoeten maken zich druk over mijn aanwezigheid, verder niets. Ik rij door naar de volgende stek. De duiker. Vanaf het eerste moment dat ik de pen neerzet zijn er bewegingen die volgens mij alleen van karper of zeelt afkomstig kunnen zijn. De pen zakt soms wat of komt juist wat omhoog. Ook verplaatst hij zich soms tergend langzaam over het water. Een paar keer denk ik dat er een aanbeet volgt maar iedere keer staat de pen weer stil net voordat ik wil slaan. Weer komt de pen in beweging, eerst wat naar me toe, verheft zich ook wat, daarna schuifelt hij steeds verder van me af en zakt dan wat. Ik twijfel, voel ineens een tik op de hengel en zie een boeggolf wegrollen. Shit, was inderdaad geen aanbeet maar een vis die de lijn strak heeft gezwommen en zichzelf prikte aan de haak. Terwijl ik de boeggolf nakijk zie ik dat er nog steeds beweging is op de pen, toch nog karper? Het duurt zeker nog een minuut of tien met eigenlijk continu beweging op de pen. Dan begint de pen weer oertraag over het water te wandelen, verheft zich even en zakt dan steeds dieper weg. Ik zie het breekstaafje langzaam doffer worden en als het bijna weg is sla ik aan. Een karper trekt de hengel krom om bij de bodem te komen. Als snel heb ik hem ondiep maar met een paar harde staartslagen herpakt hij weer diepte. Er volgen een paar uitvallen en daarna wat rondjes onder de top. Niet veel later kan ik een schubkarper scheppen. Ik vervang wat draad, strooi wat voer bij en pak mijn boeltje bij elkaar. De derde stek ligt in een bocht. Onder water zijn hier twee buizen die andere delen verbinden. Deze delen zijn privé eigendom en de buizen zijn aan die zijden afgesloten met gaas. Wel liggen er voor de buizen mooie kuiltjes. Ook hier is er direct na het inleggen beweging op de pen. Weer een traag walmen wat direct weer aan karper doet denken. Weer komt het niet zomaar van een aanbeet. Als ik een kwartier zit en mijn handen al een paar keer voor niets boven het kurk hebben gehangen, draait er een vrachtwagen het weggetje in waar ik langs zit. Het is een doodlopend weggetje en de vrachtwagen moet waarschijnlijk bij de kweker zijn waar ik vlakbij zit. Het felle licht verblind me. Ook onder water wordt het lawaai opgemerkt, de beweging op de pen valt weg. De vrachtwagen haalt een aantal karren op en verdwijnt weer. Niet veel daarna weer beweging op de pen, wel aarzelender dan voorheen. Na een minuut of tien valt de beweging weg. Ik besluit dunnetjes bij te voeren en de stek even te laten.
Op de vierde stek is het heel stil, geen golfje, geen rimpeltje en al helemaal geen tikjes op de pen. Ik ben er snel weer weg. Eerder dan verwacht ben ik weer terug op de eerste stek. Eerst denk ik dat nog steeds alleen de koeten voor beweging zorgen maar dan zie ik kort onder de kant een stukje staart boven water uitkomen, het losse kroos wervelt er rond. De vis volgt de kant, mijn voer ligt daar net een meter buiten. Ik wacht maar de vis lijkt de voerplek te passeren. Ik besluit hier weg te gaan, die vis komt of niet op het voer of ligt er echt nog wel als ik nog een rondje heb gemaakt. Bij de duiker is het nog rustig, een meter of tien verderop is er wel een zware klap te horen van een springende vis, als het geluid al een tijdje is vervlogen staat de pen te hobbelen op de veroorzaakte golven. Door naar de derde stek. Ik ben benieuwd of de daar eerder aanwezige vis nog op de stek is. Ik zet verwachtingsvol de pen net voor de buis. Er gebeurt niets, er is geen beweging te zien. Tegenover me passeert familie zwaan. Ik wacht geduldig maar heb ook het staartlobje van de eerste stek nog in mijn hoofd. Uit het niets komt het pennetje toch op gang en zwiepert weg, ik zwieper in tegengestelde richting met mijn hengel en ontmoet zware weerstand. De vis is furieus, klapt met zware staartslagen door het ondiepe water en pakt vrij makkelijk een meter of zeven lijn. Ik voel dat er plantenresten aan de lijn hangen, dit maakt het contact wat indirecter en daar hou ik niet van. Ik breng de hengel net boven het water en hef hem daarna weer, de plantenresten glijden richting de pen en de hoek in de lijn vermindert. De vis heeft wat rondgezwommen op afstand maar zet ineens aan naar de kant, slaat vlak voor mijn voeten rechtsaf. Dit spel herhaalt zich een paar keer voordat ik de vis kan scheppen. Op de kant zie ik een mooie schubkarper. Grote vinnen en nog grotere staart. Weinig buik en een grote kop. Hij is precies 80 centimeter lang en weegt 17 pond. Wat een karaktervis zeg. Als ik hem terugzet zit ik nog even, ik zie dat staartlobje van stek 1 weer voor me. Ik heb er geen zin in, het is meer dan mooi zo. Onder een goedzichtbare sterrenhemel zit ik na te genieten voordat ik de boel bij elkaar rommel en naar huis rij.
0 Comments
|
Ik ben......Andries Hoekstra. Trotse vader van twee kinderen en getrouwd met een fan-tastische vrouw. Vanaf mijn 16e vis ik gericht op karper, ondertussen alweer 26 jaar. Vissen gebeurt tussen het familieleven door en daarom vaak 's ochtends vroeg, 's avonds laat of 's nachts. Andere blog's:Categorieën
All
Archieven
April 2024
Contact: [email protected]
|