Ik heb ernaar uitgekeken, voorjaarsvakantie. Niet dat ik vrij ben maar mijn kinderen wel. Waar ik normaal mijn papadag aan het bezoek van een museum met ze zou besteden ga ik vandaag lekker vissen. Opa en oma wilden ze graag een paar dagen te logeren hebben dus ligt er ineens een hele vrije dag in het verschiet waarop ik kan doen en laten wat ik wil. Kan maar één ding betekenen; pennen! De vooruitzichten waren al niet fantastisch en als ik op zondagavond de weersverwachting nog even check zie ik dat er veel wind en regen verwacht wordt. Wel een lekker hoge temperatuur. Eigenlijk prima dus, veel wind uit een goede hoek en een hoge starttemperatuur. Die regen dan maar op de koop toe, zwaartepunt van de nattigheid ligt voor zover het te voorspellen is tussen één en drie uur. Vroeg starten maar en kijken hoelang ik het vol kan houden. Ik heb een ambitieus plan. Vier verschillende polders aanvoeren. Polders die steeds een minuutje of tien van elkaar verwijderd liggen maar totaal anders van karakter zijn. Van klein en intiem naar weids en uitgestrekt naar diep en brak. Om even duidelijkheid te geven van wat ik een andere polder vind. Een polder is een gebied wat bemalen wordt, vandaag vis ik dus in vier verschillende bemaalde gebieden, elk met hun eigen bemaling. Ik ben rond acht uur in de eerste polder. De enige waar ik een aardige wandeling moet maken om bij de beoogde stek te komen. Wat een heerlijkheid, het is nog droog, waait stevig en voelt qua temperatuur als voorjaar aan. Futen zijn bezig paartjes te vormen en verschillende weidevogels laten hun roep weer horen. Ik ben ruim een uur bezig met het aanleggen van de voerplekken. Neem mijn tijd ervoor en ruim onderweg maar weer eens wat troep op. Een volle vuilniszak dobbert tegen de kant, ik haal hem eruit en gebruik hem om alle troep die op de kant ligt in te doen. Kan er precies nog bij. Hoofdschuddend loop ik ermee naar de auto. Het is verkiezingstijd en ik hoop dat de Partij voor de Dieren hier meeleest. Het zou goed zijn als die zich beseffen dat het verbieden van vissen er ook voor zorgt dat er een behoorlijke groep mensen die geven om het water er niet meer komt. Er is natuurlijk wellicht een slimmerik die nu zegt: "als dat verbod er zou zijn had die troep er ook niet gelegen". Dat gaat niet op, dit was gewoon troep van weet ik veel wie, niet vis gerelateerd. Tegen half tien zak ik in mijn stoeltje op de eerste stek neer. Op de kant is het bezaaid met resten van schelpen. Blijkbaar een watervogel die ze als dieet heeft aangehouden en de schilfers weer heeft uitgepoept. Voldoende voedsel aanwezig dus. Ik heb een forse pen gekozen, de kans op golfslag en bemaling is groot dus ik kan wel wat gewicht gebruiken. Ik heb mijn Casting Corner Preformer weer eens uit zijn foedraal gehaald. Een dijk van een penhengel die ik eigenlijk te weinig gebruik. Wat staat die pen mooi op het water te dansen. Ik zit en kijk, zie de eerste regen aankomen en drink mijn koffie. Na een half uurtje strooi ik wat voer bij en vertrek. Een klein kwartier later sta ik op een brug, lekker over de reling hangen en naar het pennetje kijken die naast één van de pijlers staat. De boel ligt nog niet naar tevredenheid. Ik haal op en laat weer zakken. Daarna laat ik mijn ogen even over de horizon glijden. Hier kijk ik de leegte in. Niets anders dan groene weilanden, plukjes bomen en boerderijen. In de verte zie ik meerdere buien hangen. Mijn blik zakt weer naar het water. Is maar goed ook. Niet veel later wordt de pen op sleeptouw genomen en zakt dan hard en diep weg. Ik twijfel even na de aanslag of ik geen brasem heb gehaakt, de vis zeilt direct naar boven, zet weinig tot geen kracht. Geen brasem maar een spiegeltje. Ligt binnen een minuut in het net en niet veel later weer in het water terug. Hele donkere vis, mooi begin. Ik strooi wat voer bij en loop naar een ander bruggetje. Ik zie dat alle struiken langs het water zijn weggekapt. De bomen staan er nog. Plekken waar je eerst niet kon komen zijn nu ineens bereikbaar. Ik weet niet wat ik er van moet vinden? Vond het eigenlijk we gunstig dat er maar een paar gaatjes waren waar je kon vissen. Het is nu ineens zo open dat ik me zou kunnen voorstellen dat de vis het niet meer interessant vind. Niet veel later staat het pennetje weer bij een peiler. Ik wacht een kwartiertje en zie in die periode één tikje. Eerder zag ik al een paar keer kleine vissenlijfjes flitsen dus ik gok op een minivisje die de pen even kopte. Terug naar de auto maar onderweg daarnaartoe nog even bij de succesplek hangen. Zal niet de eerste keer zijn dat er in korte tijd meerdere vissen van deze stek komen. Niet veel later staat de pen weer te wiegen. Duurt niet lang, nog geen minuut of hij wordt weer weggetrokken. Blijft onder water even staan maar loopt dan door. Ik sla weer aan, nu overduidelijk geen brasem. De Casting Corner laat maar weer eens zien waarom het een prachtige penhengel is. Minutenlang sta ik met een hoepelkromme hengel op de brug, iedere vlucht poging wordt rustig geparreert de slip hoeft geen enkele keer te assisteren. Na een een heerlijke dril een mooie schubkarper op de kant. Bijvoeren maar weer en door. Het beste deel van de dag is ondertussen voorbij. De polder wordt gehuld in een regengordijn. Ik ben er op voorbereid, heb regenkleding mee. Volgende stop is een hele laagliggende polder. Zo laag dat het water brak is. Ik heb er nog nooit een karper gevangen terwijl er vrij veel zwemmen. Ook deze keer geen succes. De twee stekken zijn door de bemaling bijna onbevisbaar. Op eentje stop ik de pen een tijdje op de top van de hengel maar ik zie geen beweging.
Op naar de laatste polder. Ook weer een groot gebied, een gebied dat ik eigenlijk vorig jaar wat beter wilde uitkammen maar uiteindelijk viste ik er maar één keertje. Moet dit jaar anders worden, wil hier zeker wel een aantal keer naartoe. Er zwemt niet verschrikkelijk veel karper maar wel een mooi bestand aan oude schubs en spiegels. Ik zit rustig mijn tijd uit op een plek waar meerdere weteringen bij elkaar komen. Pen staat wat verder uit de kant, op de plek waar over een paar maanden de lelies stoppen. Ik heb goede hoop maar het blijkt ijdele. Wind trekt nog wat aan, heel even is het droog, in de verte zie ik hele donkere lucht aankomen. Ik wissel nog één keer van plek. Nog even brughangen op de successtek. Kort na inleggen wordt de pen naar beneden geramd, lijnzwemmer zegt mijn hoofd. Vag zie ik de pen onder water staan, paar keer gaat hij op en neer. Kom dan bijna helemaal terug omhoog, net voordat het oranje het wateroppervlak doorbreekt zwiepert hij weg, naar me toe en steeds dieper. Ik sla aan maar ontmoet geen weerstand. Snel de haak weer beazen en opnieuw. Beweging is weg. Het wordt donkerder en donkerder, Ik hou het nog een kwartier vol. Dan is het mooi geweest. In een waas van regen rij ik naar huis. Pas na een warme douche en een kop koffie voel ik dat ik weer eens net te diep ben gegaan. Blijkbaar was het toch kouder dan ik heb gemerkt. Na een half uurtje rustig zitten voel ik me beter, wat overblijft is een gevoel dat niet te beschrijven valt, ga ik ook niet proberen. Diegenen die het kennen ween wel wat ik bedoel.
4 Comments
Andries Hoekstra
1/3/2017 08:07:53 am
Hoi Michael,
Reply
machiel
1/3/2017 09:20:16 pm
met veel lees plezier lees ik altijd je blog
Reply
Andries Hoekstra
2/3/2017 11:01:14 am
Hoi Machiel,
Reply
Leave a Reply. |
Ik ben......Andries Hoekstra. Trotse vader van twee kinderen en getrouwd met een fan-tastische vrouw. Vanaf mijn 16e vis ik gericht op karper, ondertussen alweer 26 jaar. Vissen gebeurt tussen het familieleven door en daarom vaak 's ochtends vroeg, 's avonds laat of 's nachts. Andere blog's:Categorieën
All
Archieven
April 2024
Contact: [email protected]
|