Op de fiets aan het einde van de dag met de kinderen, wolkenpartijen drijven gejaagd voorbij. Het was tijd om even naar buiten te gaan, de jongste wilde wel een stukje fietsen, de oudste wilde vissen en papa wilde een poldertje bekijken. Hoe ligt het kroos erbij en zijn de waterplanten al weggehaald? We combineren het geheel. Met moeite trap ik tegen de wind in, zware benen, zwaar hoofd. Een visnachtje eist weer eens zijn tol, ik zou het liefste direct mijn bed instappen maar dat zit er niet in. De gedachte dat ik niet de enige ben die er vandaag zo bijloopt geeft me energie; er zijn meer idioten en dat stelt me gerust. "Pas jij je aas nog aan in dit jaargetijde?" Is onderdeel van een sms van Torsten op donderdag. We sms-en wat heen en weer over het avondje dat we beide op een afzonderlijk water hebben gepland. Een paar uur later pak ik in het donker de penhengel uit de auto en loop het smalle pad in op weg naar de stekken die ik aanvoerde. Ik ben terug in de polder waar Michael me eind augustus naartoe meenam. Ik denk aan ons laatste telefonisch contact. Wat zou hier allemaal rondzwemmen? Het gebied is uitgestrekter dan ik in eerste instantie dacht, de hengeldruk lijkt nihil. Er zijn eigenlijk geen plekken waar je zonder een stuk lopen kan komen, de vissen zien er schitterend uit, ik kom geen enkele aanwijzing van andere vissers tegen en Michael kwam er in toch zeker tien keer vissen ook nog nooit een andere visser tegen. We zijn benieuwd waar de top op dit water ligt, brasem en zeelt groeien er goed door dus dat zal voor de karper ook gelden. Daarnaast de vraag of er naast de schubs ook spiegels zwemmen? Al nadenkend ben ik bij de eerste stek aangekomen, vanaf het houten bruggetje zet ik de pen voor de ingang van het kleine zijslootje neer. Het duurt misschien een minuut, dan wordt de pen op sleeptouw genomen, ik twijfel, lijkt een lijnzwemmer. Als het draad bijna volledig is strak gelopen wappert de pen weg onder water, met enige twijfel sla ik aan. Niets, een brede kring en daarna een golfje van een vis die van de stek weg zwemt. Shit, bijvoeren en naar de volgende stek. Ik twijfel, wie weet ligt er meer op de stek? Ik beaas de haak opnieuw en leg weer in. Vrij snel begweegt de pen langzaam wat naar links, daarna naar rechts. Zie je, er is nog actieve vis. Terwijl ik dit denk wordt de pen weggetrokken, hard en diep richting een pol riet. Ik sla aan en direct voel ik zware weerstand, de vis zwemt naar me toe en duikt onder de brug door. Vier meter twintig penhengel volgen, steeds krommer onder het bruggetje. Dan komt de slip op gang, als ik mijn hoofd omdraai zie ik een brede boeggolf achter me over het water lopen. Na een meter of twintig stopt de vis, ik pomp hem terug, hij zwemt onder het bruggetje vandaan en mokt wat tegen de bodem aan, verderop vlucht een andere vis weg. De vis zet aan om van het bruggetje weg te zwemmen, ik draai de slip wat losser, geef hem de ruimte. Geeft mij de mogelijkheid om van het bruggetje af te stappen en met het net de vis te volgen tot een plek waar een inham in het riet is. Op mijn hurken maak ik me klaar voor het tweede deel van de strijd. Het voelt zwaar en langzaam, duurt lang voordat de vis boven het net komt. Als ik het zaakje op de kant hijs weet ik dat het een hele beste is. Totaal ongeschonden, hoog gebouwde schub; een echte buffel. Lengte is 81 centimeter, gewicht 26 pond; geeft direct een beeld van de mogelijkheden hier. Na een paar foto’s zet ik de vis terug die rustig wegzwemt. Even zitten, even rust, wat een wilde start van de avond. Ik sms met Torsten, hij moet nog starten maar mijn begin geeft hem hoop. Het geeft een goed gevoel om te weten dat er een kilometer of twintig verderop iemand anders ook tot in de late uurtjes naar het pennetje zit te staren. De afgelopen weken heb ik er wel over nagedacht; is het echt nodig om altijd in het donker te vissen? Vroeger ving ik vaak genoeg ook overdag mijn vissen. Het antwoord is gecompliceerd, qua thuisleven komen de avonden beter uit. Ook zijn er polders waar pas als de rust is teruggekeerd de vis onder de kant komt, als je alleen een smal pad tot je beschikking hebt is het prettiger te vissen als de overige recreanten verdwenen zijn. Daarnaast blijf ik het enorm kicken vinden die nachtelijke sessies, lijkt alsof ik alles intenser beleef omdat ik niet volledig op mijn zintuigen kan vertrouwen. Niet lang geleden ruimde ik een kastje op, kwam een oud nummer van de Beet tevoorschijn, even bladeren en zowaar een artikel van Gerard Schaaf over nachtelijk penvissen. Het echt kort onder de kant vissen, nog geen decimeter voor wat plukken riet of een schoeiing. Dat is hoe ik ook vis op de tweede, derde en vierde stek. Bij de vierde kort na inleggen wat gerommel, dan een serie opstekertjes en wegzakkertjes met als uiteindelijk resultaat een pennetje dat richting het midden van het water wegloopt, steeds sneller, steeds dieper. Op misschien twee meter lijn maak ik contact, de parabolische hengel doet zijn werk, de vis kan niet veel. Wat getrek en gespartel, duidelijk een kleiner formaat. Dit voelt zo puur, zo kort op de vis, het contact zo direct; wat een genot. Na een korte worsteling ligt er een spiegeltje op de kant. Gezien zijn voorkomen een uitzettertje hoewel je het nooit zeker weet. Als het een uitzettertje is dan denk ik dat hij gezien zijn 60 centimeter lengte zijn tweede of derde zomer op dit water achter de rug heeft. Door maar weer, helaas is de scherpte eraf. Torsten heeft gelukkig ondertussen ook wat gevangen, ik sla mis en later verjaag ik zelfs twee vissen op een stekje waarvan ik dacht dat er niets lag. Aan het einde hang ik nog even bij het bruggetje waar deze avond begon, het loopt tegen twee uur, ik wil stoppen maar ook niet, maakt voor morgen ook niet veel uit, vermoeid zal ik me hoe dan ook voelen.
0 Comments
Leave a Reply. |
Ik ben......Andries Hoekstra. Trotse vader van twee kinderen en getrouwd met een fan-tastische vrouw. Vanaf mijn 16e vis ik gericht op karper, ondertussen alweer 26 jaar. Vissen gebeurt tussen het familieleven door en daarom vaak 's ochtends vroeg, 's avonds laat of 's nachts. Andere blog's:Categorieën
All
Archieven
April 2024
Contact: [email protected]
|