Stoute schoenen

Vorige keer sprak ik over doelen die ik al niet had gehaald dit jaar. Het doel om iedere maand in ieder geval 1 karper te vangen gaat niet meer lukken want maart leverde niets op. Tot nu toe bleef het in april ook stil daar kwam gelukkig gisteren verandering in, daarnaast kwam ik vandaag toe aan iets wat ik al lang wilde; voor een bepaalde polder een aantal boeren benaderen om looprecht te vragen. Ook een doel dus.

In eerste instantie was ik van plan lekker met mijn zoontje op de fiets te gaan maar die besluit zo’n lange middagdut te doen dat het krap wordt qua tijd. Als we de auto instappen vind ik het best spannend. Bij de eerste boerderij zie ik nergens een bel, het lijkt ook onbewoond te zijn? Als we het pad terug aflopen komt er een vrouw aanfietsen, zij is eigenaar. Haar antwoord op mijn vraag is een duidelijke ‘nee’. Het ziet er niet naar uit dat ze er uitleg bij gaat geven en dat is natuurlijk ook haar goede recht.

Bij de tweede boerderij doet er een oude vrouw open, ook zij wuift mijn vraag weg en verwijst me voor een waarom door naar haar man die in de stal is. In de stal aangekomen luistert hij naar mijn verhaal en schudt zijn hoofd. Hij wil niet dat er mensen in zijn land lopen, pas liepen er ook weer een paar vissers te snoeken. Toen hij ze erop aansprak kreeg hij te horen dat ze er mogen vissen omdat het water in hun vergunning staat. Tsja, ik kan me voorstellen dat je dat niet leuk vind over je eigen land te horen. Blijkbaar zit er meer zeer want ook het feit dat het water in een vergunning genoemd wordt klopt niet volgens de boer. We kletsen nog even. Hij is blij dat ik het netjes kom vragen maar wil er niet aan, hij heeft teveel ellende meegemaakt in het verleden. Zonde is dat, dit leek me geheel geen onredelijke man maar als je op je eigen land terecht gewezen wordt als je mensen aanspreekt op hun aanwezigheid kan ik me er iets bij voorstellen. Gezien de tijd die ik met deze boer heb staan praten is er geen tijd meer voor een ander bezoekje, ik heb er ook een beetje een hard hoofd in gekregen. Het is niet de eerste keer dat ik probeer ergens looprecht te krijgen maar eigenlijk is het overal hetzelfde; boeren hebben teveel negatieve ervaringen en zijn bang dat als ze één iemand toestemming geven het land binnen de kortste keren volstaat met tentjes.

Gisteren ving ik eindelijk weer eens een visje. Rond het middaguur ben ik pad gegaan naar de polder. Deze polder bestaat uit strakke tochten. Donkerbruin water dat regelmatig in beweging wordt gebracht door een gemaal. Het strakke geheel kent een onderbreking, een zijslootje die even het land inloopt en daar een soort plasje vormt. Ondiep en omgeven door riet en struiken. Ik was hier één keer eerder, dat is ondertussen een maand geleden. Toen zag ik meerdere vissen vanuit de tocht het plasje intrekken precies zoals ik verwacht had. Die dag schoten er twee vrij kort na het aanslaan los, ik was toen niet zo scherp, zat wat teveel om me heen te turen. Tweemaal toen ik terugkeek was de pen weg, wild slaan op waarschijnlijk lijnzwemmers leverde dus losschietende vissen op.

Vandaag is het weer vergelijkbaar, harde koude wind en weinig zon. Al tijdens het voeren zie ik tegen een rietkraag tegenover me een karper draaien. Na een kwartier wachten is het pennetje weg. Na het aanslaan schiet er een karpertje direct richting de kant waar ik op sta. Ik ben blij dat ik ten opzichte van vorige keer een langere hengel heb meegenomen, komt me goed van pas die lengte nu de vis kort onder de kant onder de struiken doorzwemt. Ik kan de vis goed weghalen door de hengel plat op het water te leggen en de druk rustig op te voeren. Op de plek waar ik zit heb ik voldoende ruimte boven me voor de 4 meter lange stok.

Na de woeste uitval onder de struiken door is het over, proestend komt er een kleine, hoge vis boven het net. Het lijkt alsof er kuit in de buik zit, dik en zacht. Lijkt me wel wat vroeg maar zou kunnen.

Hierna is het koukleumen geblazen. Na een uur of twee is er een korte opsteker maar een doorlopende aanbeet volgt niet. Ik wacht nog een half uur en moet dan echt weg. Eindelijk weer eens een karpertje gevangen, heel erg fijn. Als de komende weken de temperatuur nu wat gaat oplopen wordt het weer echt aangenaam aan het water.