Als ik na het kanaal te hebben gevolgd rechtsaf sla hoef ik nog maar een klein stukje te fietsen voordat ik bij het station ben. Op de hoek staat een jongen bij een auto klaar met zijn kruiwagen volgeladen met karpermateriaal. Het hangt in de lucht, dunnetjes maar 'wij' weten het, het lokt ons naar buiten met hoge verwachtingen. Er was beter weer beloofd, de hele dag is het bewolkt geweest, niet warm niet koud. De karpervisser is optimistisch, heeft alleen een groene sweater aan. Vriendinlief die hem naar het water heeft gereden staat enigszins geërgerd in een winterjas af te wachten. Gaat ze mee of wil ze weten hoe laat ze hem weer moet oppikken met zijn spullen? Heerlijk, die eerste dagen dat je merkt dat het voorjaar is geworden. Toenemende licht, bloesem in de bomen en een onbeschrijfelijk iets dat alles net wat lichter en dragelijker maakt. Zelfde gevoel zorgde ervoor dat ik gisteren einde van de middag langs een ander kanaal trap, op weg naar een poldertje wat ik uit het oog verloren was. Heb zin om er weer lekker een aantal keer te vissen in het voorjaar. Het is minder warm dan ik had verwacht, ondanks de beloofde zonneschijn is het de hele dag zo goed als bewolkt geweest. Even regende het zelfs. Daarna zat de zon wel continue achter dat wolkendek te prikken waardoor het redelijk opwarmde. Twee uur na voorvoeren zet ik mijn pennetje op de eerste stek. Pas op de vierde is er beweging te noteren. Hele trage beweging. Pennetje dat af en toe ietsjes zakt of een paar centimeter verplaatst. ik denk aan zeelt, moet meerdere keren ophalen om resten bladeren van het haakaas te halen. Pas nadat ik de kikkererwten vervang voor twee maïskorrels volgt er een vlot doorlopende aanbeet. Minikarpertje op de kant, wat mooi zo'n minivisje waar alles goed aan is. Grote glimlach dus en een geslaagde avond. Zoals die knul met waarschijnlijk niet veel meer dan een stevige dosis opportunisme (wellicht gecombineerd met een secuur aangelegde voerplek) op zo'n bijna lentedag het water opzoekt, zo ben ik zelf ook de afgelopen periode bezig geweest. Het mag allemaal wel wat minder doordacht en avontuurlijker. Is iets dat vorig jaar gestart is. Wat vaker volledig op het gevoel afgaan. Voor mij niet eenvoudig, ik ben nogal een twijfelaar en tobber. "Wat nu als", "hoe zou het gaan als ik", enzovoort. Honderden interne gesprekjes voordat ik de knoop doorhak wat te gaan doen. Dat mag wel wat makkelijker. Wat is het ergste dat kan gebeuren; niks vangen? Afgelopen zondag was ik weer de ene naar het andere argument in mijn hoofd aan het aanvoeren om voor plek a of b te kiezen. Het weer was niet helemaal fantastisch dus ik wilde een plan dat ik had eigenlijk terugdraaien. Kon me gewoon niet voorstellen dat op een uitstrekt en voor polderbegrippen diep water na alle koude regen en wind de vis al actief kort onder de kant zou azen. Uiteindelijk toch gegaan. Ik moest en zou een nieuwe hengel uitproberen. Een penhengel gekocht voor dit soort plekken, plekken waar er ruimte is en karper niet heel groot groeit. Na lang wikken en wegen (ja ook dat soort keuzes kan ik van alle kanten bekijken) gekozen voor een 0,75lb, 13ft hengel van Drennan, de Drennan Alcolyte Ultra Float. Deze gaat me extra sport geven op de kleine polderkarpers maar is ook goed in te zetten voor het vissen op zeelt. Achteraf blij dat ik gewoon naar het beoogde water ben gegaan. Al snel de eerste aanbeet, helaas een losser. Daarna rustig voerplek voor voerplek af. Gekke van dit water is dat hoe verder ik van het gemaal vis, hoe dieper het water wordt. Per stek moet ik het stuitje iets omhoog schuiven. De hengel voelt als een juweel, weegt ondanks de lengte niet meer dan een ruime 150 gram. Hiermee kan je echt de hele dag in je handen staan. Tweede aanbeet laat ook zien waar de hengel toe in staat is. Ik was zelf bang dat het laatste van de drie delen weinig zou meebuigen tijdens een dril. Er zit absoluut reserve in dat deel maar over het geheel gaat de hengel prachtig krom. Hij voelt zacht aan tijdens de dril. Een genot dus. Na de eerste vis volgt snel een tweede. Een voor deze polder niet gebruikelijke vis, minder gebronsd, kleinere vinnen en een knikje achter de kop. Ook dit formaat vissen trekken de hengel goed rond, het zal een feestje worden om hiermee op zeelt te vissen. De laatste stek ligt naast een klein gemaaltje waar tijdens het voeren nog water uit een lager gelegen polder mee werd opgemaald. Het gemaal van de polder zelf staat ook aan, lichte trek naar rechts, de wind blaast juist in tegenovergestelde richting. Scherp vissen is moeilijk, zeker met een pennetje dat op 0,4 gram lood al bijna zinkt. Mijn ogen tranen van een middagje staren. Na een minuut of vijf begint de pen rustig te wandelen, eerst langzamer dan een versnelling en weg in de golven. Ik sla vast op een bokser die de hengel dubbel vouwt. mooie trage dril, die in de buurt van de aanlegpalen heel even spannend lijkt te worden. Daarna tevreden poseren, 3e vis in twee en een half uur vissen, nieuwe hengel goed kunnen testen en het eigen gevoel gevolgd!
Terug naar vandaag, of eigenlijk morgenochtend. Had een plannetje, maar met de nu voorspelde mist in plaats van ochtendzon was daar alweer de twijfel. Toen ik die knul met zijn kruiwagen zag, de gebeurtenissen van de afgelopen dagen hier neerzette wist ik dat me maar één ding te doen staat; bij mijn eerste plan blijven!
2 Comments
Arie Griffioen
12/4/2019 10:15:34 pm
Leuk als een plan lukt, mooi licht materiaal pennetje en struinen genieten en vangen wat wil een mens nog meer, zo herkenbaar ga zo door.
Reply
Andries Hoekstra
1/5/2019 11:36:19 am
Hoi Arie,
Reply
Leave a Reply. |
Ik ben......Andries Hoekstra. Trotse vader van twee kinderen en getrouwd met een fan-tastische vrouw. Vanaf mijn 16e vis ik gericht op karper, ondertussen alweer 26 jaar. Vissen gebeurt tussen het familieleven door en daarom vaak 's ochtends vroeg, 's avonds laat of 's nachts. Andere blog's:Categorieën
All
Archieven
April 2024
Contact: [email protected]
|